محققان اسپانيايي با يك اقدام ابتكاري، پليمرهاي تازه اي توليد كرده اند كه مولكولهاي آنها از تركيب مولكولهاي سبزي ريحان و مولكولهاي مواد شيميايي پلاستيكي درست شده است.
زماني كه از اين ورقهها براي بستهبندي مواد غذايي استفاده ميشود، ذرات آب درون ماده غذايي ، مولكولهاي ضد باكتري ريحان را به خود جذب ميكند و موجب مي شود ماده غذايي از وجود باكتريها عاري شود.


محققان براي آنكه مولكولهاي ريحان فقط به درون ماده غذايي نفوذ كند و در فضاي آزاد بيرون بسته بندي پراكنده نشود، سطح بيروني ورقه پلاستيكي را با لايه نفوذ ناپذيرتري پوشش داده اند كه از فرار مولكولهاي ريحان جلوگيري به عمل ميآورد.
استفاده از خاصيت ميكرب كش سبزيجات براي توليد بسته بنديها و پوششهاي مواد غذايي در برخي ديگر از كشورهاي پيشرفته نظير ژاپن، سابقه داشته است.
در ژاپن از ترب كوهي براي توليد ورقههاي بسته بندي استفاده مي شود، اما مصرف كنندگان از اين امر ناراضي بوده اند كه طعم و بوي ترب كوهي از پوشش پلاستيكي به درون مواد غذايي سرايت مي كند و طعم اين مواد را تغيير مي دهد.
در پوشش توليد شده به وسيله محققان اسپانيايي از تعداد كمتري مولكولهاي ريحان استفاده شده و از اين گذشته مولكولهاي ريحان برخلاف مولكولهاي ترب كوهي جذب آب موجود در مواد غذايي نشده و طعم غذاها را تغيير نمي دهد